Балерина перронда поезд көтә. Вакыт әрәмгә узмасын дип ул партиясендәге пируэтларны кабатлый. Бераз күзәтеп торгач, аның янына бер әби килә:
– Балам, интекмә, әйдә, мин сиңа якындагы бәдрәфне күрсәтәм...
– Мәктәптә укыганда мин дөньяда иң авыр һәм эчпошыргыч эш дәрес хәзерләү дип уйлый идем.
– Ә хәзер иң авыр һәм эчпошыргыч эш балаң белән дәрес хәзерләү дип уйлыйм...
– Әни, мин уйнарга чыгам!
– Кем белән? Кайда уйныйсыз? Кайчан кайтасың?
– Ярар, бүтәнчәрәк эшләп карыйк... Әти, мин уйнарга чыгам!