Сыерчыклар кайтты, җылы җилләр исте,
Кояшта җылынган барлык җан иясе
Кырга чыкты төрле мал-туарлар,
Ятагыннан торды авыру әбиләр,
Бакчасына чыккан кайберәүләр
Бәхәс кора, яннарында уйный нәниләр.
Шулчак сузды үзенең матур моңын
Серле караш ташлап уйларымны минем
Шатлыгыннан канатларын кагып
Тирә-юньгә сүтте серләрен,
Туган илен өзелеп сагынганын,
Тыңлыймын да сыерчыклар моңын,
Күңелем тула минем шатлыкка,
Алар белән бәхетлемен бүген,
Һич кайгырмыйм килгән картлыкка.