Түбә кыегында сөңге бозлар,
Күңелемнең иләсләнгән мәле
Һаман ак бураннар көтәдер.
Кемдер инде ямьле язлар көтә,
Җылы җәйләр көтә тилмереп.
Тик мин генә салкын кыштан
Бураннары хыялларга төрә,
Бармы тагын берәү минем кебек
Гашыйк булган сихри сафлыкка.
Фасыл арты фасыл чиратлашсын,
Шигырь арты тусын шигырьләр.
Җитсен язы, җитсен җәе, көзе,
Күңелемдә кышым мең яшәр.